Flexwerkers zijn essentieel voor het herstel van de economie na de Covid-19 pandemie
De situatie voor flexwerkers op de arbeidsmarkt verbetert nauwelijks, stellen Jana Retkowsky, Jos Akkermans en Sanne Nijs. Ze roepen op tot een nieuw perspectief: van flexwerk naar flex loopbanen.
Het is bijna een jaar geleden dat de Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB) en de Commissie Borstlap ervoor zorgden dat flexwerk definitief op de politieke agenda werd gezet. De maatschappelijke discussie over het ondersteunen van flexwerkers, via bijvoorbeeld het verbeteren van hun arbeidsvoorwaarden, is sindsdien sterk aangewakkerd.
Hoogstnodig, aangezien de Nederlandse arbeidsmarkt in 2020 volgens het CBS voor maar liefst 34 procent uit flexwerkers bestaat. Flexwerkers die bijvoorbeeld de vakken vullen in de supermarkt, pakketjes bezorgen, of uw maaltijd komen langsbrengen. Misschien zelfs wel collega’s van u, zonder dat u het doorheeft. Tijd voor een evaluatie.
Het eindrapport van de Commissie Borstlap riep nadrukkelijk op tot structurele veranderingen op de arbeidsmarkt. Helaas blijven deze in de praktijk ontoereikend. In zijn brief aan de Tweede Kamer benadrukte minister Wouter Koolmees (Sociale Zaken, D66) vorige week dat hier in de volgende kabinetsperiode meer duidelijkheid over moet komen. Met andere woorden: echte veranderingen worden weer uitgesteld.
Eenzijdige focus
Maar uitstel hoeft niet te leiden tot afstel. Het uitstel geeft in dit geval ook kans op een nieuwe richting in het debat, dat tot nu toe te eenzijdig en smal is gevoerd. Specifieker: zowel in de politiek, als de wetenschap, als het bredere maatschappelijke debat richten we ons enkel op objectieve zekerheden als de ‘heilige graal’ voor de oplossing van de problematiek rondom flexwerkers. Van het eenvoudiger maken voor werkgevers om vaste contracten aan te bieden tot ontslagbescherming en inkomenszekerheid: het gaat allemaal om juridische maatregelen die flexwerkers in hun huidige baan beschermen tegen onzekerheid.
Deze eenzijdige focus is problematisch. Flexwerkers begeven zich in een enorm dynamische omgeving: ze wisselen relatief vaak van baan of project en zijn dus minder gebonden aan één specifiek type werk. Bovendien is er een enorme diversiteit aan mensen binnen de groep flexwerkers. Zo hebben sommige flexwerkers heel bewust gekozen voor dit type werk, bijvoorbeeld vanwege de afwisseling in taken. Anderen hebben geen keuze, denk aan mensen die ontslagen zijn en alleen op projectbasis ingehuurd kunnen worden. Of aan jongeren die in deze tijd afstuderen en enkel aan tijdelijk werk kunnen komen. Ook de opbouw van ervaringen kan belangrijk zijn om te begrijpen hoe we flexwerkers adequaat kunnen ondersteunen: sommige flexwerkers weten in relatief korte tijd een vast contract te bemachtigen, terwijl anderen al jaren ‘hoppen’ van het ene naar het andere flexcontract.
Het artikel gaat HIER verder
Bron: Het Parool
