Hoe ga jij om met feedback? (column Bas van Gils)
Hoe we reageren op kritiek, is voor iedereen anders. Maar hoe we reageren, is in grote mate bepaalt door hoe angstig we zijn over ons eigen kunnen, stelt MT-columnist Bas van Gils.
Ik speelde vroeger met een voetbalvriendje altijd het volgende spelletje; na de wedstrijd zei de een tegen de ander: ‘Ik vond jou goed, hoe vond jij mij ?’
In elk groter veranderprogramma keert ie wel in de een of andere gedaante terug: het motto ‘elkaar aanspreken op’. Kennelijk heel belangrijk en heel moeilijk. Klopt allebei. We blijven zoekende eenlingen als we elkaar niet een beetje – en soms een beetje veel – bijsturen. Dat bijsturen – feedback geven – heeft een technische kant: timing, setting, verpakking. Die is tot op zekere hoogte te trainen zodat ook de lomperik vaker gehoor krijgt. Een sfeer van openheid en vertrouwen is een cruciale voorwaarde. Belangrijke opdracht voor de aanvoerder.
Tot zover het zenden, dan nu het ontvangen. Dat ligt lastiger en ingewikkelder. Hier speelt een persoonlijke factor, raken we aan identiteit, kortom diepere lagen. Ik ken er maar weinigen die ontspannen en volwassen met kritiek kunnen omgaan. Deze helden krijgen ook nog eens gemiddeld méér tegenwerpingen om de simpele reden dat de leveranciers weten – of onbewust voelen – dat ze het niet dubbel terugbetaald krijgen, dat het sein op veilig staat. Ik heb grote bewondering voor ze (dit weten ze) en ik probeer de kunst af te kijken.
